Ktoś zapytał, czy muzykę ma się we krwi? O tak, z całą pewnością! Muzyka wyzwala emocje w każdym człowieku, ale…co ciekawe nie dla wszystkich staje się całym życiem. Wkrada się czasami bardzo powoli i dopiero w wieku kilkunastu lat młody człowiek zauważa, że jest mu niezbędna do życia i pozwala odkrywać samego siebie. A czy można się jej nauczyć…..z pewnością do pewnego stopnia tak, jeżeli ktoś bardzo pragnie.

Jednak trzeba powiedzieć , że jest to tak ulotny kunszt i sztuka, która dopiero kiedy ktoś śpiewa lub gra pozwala na uchwycenie różnic w przekazie artystycznym wykonawców. Stąd jedne wykonania podobają się nam bardziej inne mniej, ale jako słuchacze mamy do tego prawo.

Nauka gry na instrumencie jest długa i żmudna, bo trwa razem ze studiami muzycznymi 17 lat. W Polsce szkolnictwo muzyczne jest rozwinięte na wysokim poziomie. Nasi muzycy są poszukiwani i mile widziani w orkiestrach i zespołach zagranicznych, gdzie jak wiadomo do pracy niezbędna będzie również znajomość języka obcego( w koszalińskim „Muzyku” uczniowie mają zajęcia z języka angielskiego i niemieckiego). A w dorosłym życiu trzeba się tylko trochę odważyć i poszukać takich możliwości pracy.

Sama nauka muzyki bardzo dyscyplinuje młodego człowieka który musi nauczyć się organizować dobrze swój czas, bo zajęć jest bardzo dużo. W końcu realizuje program nauczania dwóch szkół jednocześnie. W przyszłości taki system nauki, wpływa na odpowiedzialne i sumienne wykonywanie obowiązków zawodowych i dobre relacje w pracy w grupie, na które tak bardzo jesteśmy wyczuleni. To co najbardziej podkreślają absolwenci mówiąc o koszalińskiej szkole muzycznej to jej klimat i dobra atmosfera. Dopiero opuszczając mury naszej szkoły i porównując z innymi miejscami widzą w jakim przyjaznym środowisku rozwijali się i dorastali.

Lucyna Górska 

autorka jest nauczycielką śpiewu solowego w ZSPM w Koszalinie