W średniowiecznym Szczecinie kwitł handel, toteż powstawały różne kupieckie organizacje. Gildie Szczecina, bo nich mowa, były organizacjami kupców i finansistów czasu średniowiecza, zajmującymi się handlem i transportem morskim oraz handlem hurtowym i detalicznym i to na dużą skalę, w tym z krajami skandynawskimi. Celem ich działalności była obrona uzyskanych przywilejów oraz organizowanie obrony konwojów i szlaków handlowych. Ponadto członkowie gildii współorganizowali życie towarzyskie i religijne, a także wymieniali informacje i współorganizowali większe przedsięwzięcia handlowo-finansowe. Przedstawiciele gildii reprezentowali interesy jej członków wobec władz miejskich i książęcych oraz reprezentowali w Lidze hanzeatyckiej.
W Szczecinie w XIII w., jako pierwsza powstała gildia kupców i żeglarzy, co miało związek z otrzymaniem przez mieszczan Szczecina przywileju wolnego handlu w Skanii (1283). Członkowie tej gildii, z uwagi na duże możliwości finansowe i prowadzenie operacji finansowych na dużą skalę byli nazywani finansistami. W 1444 roku powstała kolejna gildia- kramarzy, gromadząca kupców korzennych, metalowych i handlujących jedwabiem. Około 1466 powstała gildia krojczych sukna, którzy zajmowali się handlem hurtowym i detalicznym materiałów sukienniczych.
Znaczenie gildii kupieckich zaczęło maleć z końcem XVI w., jednak przywiązani do tradycji szczecińscy kupcy nie chcieli zmieniać istniejących stosunków towarzysko – finansowych, co pogłębiało załamanie gospodarcze tego okresu.
Po przejęciu Szczecina z rąk szwedzkich Prusacy, w 1721 roku próbowali założyć wyspecjalizowane kompanie handlowe. Napotkali jednak na znaczny opór. W 1821 roku powołano nowoczesną, wspieraną przez państwo, Korporacje Kupiecką. Jej powstanie było związane m.in. z z ustawą o wolności przemysłowej i wolności wykonywania zawodu 1810. Korporacja Kupiecka odziedziczyła wiele cech swoich poprzedniczek – gildii kupieckich, mogła kontrolować sferę życia prywatnego swoich członków i kupiecką moralność.