W cieniu epidemii koronawirusa, bez tradycyjnego poświęcenia pokarmów, z mszami online, przeżywać będziemy jednak jak co roku Wielkanoc. Tym razem w większym skupieniu i zapewne kontemplując dogłębnie symbolikę zmartwychwstania pańskiego. Przed nami Triduum Paschalne – czyli wspomnienie wydarzeń Wielkiego Czwartku, kiedy Chrystus ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa, Wielkiego Piątku – dnia męki i śmierci Chrystusa. W Wielką Sobotę – w czasie Wigilii Paschalnej trzymając zapalone świece odnowimy przyrzeczenia chrzcielne. W przyszłą niedzielę, Niedzielę Zmartwychwstania będziemy radować się zwycięstwem Chrystusa.
Wielkanoc to najważniejsze i najstarsze święto chrześcijańskie upamiętniające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Przygotowanie do Świąt Wielkiej Nocy dla wielu katolików jest bardzo ważne. Razem z Chrystusem przeżywają owocniej okres Wielkiego Postu, aby jak najpiękniej przeżyć święta Wielkiej Nocy. W środę popielcową przyjmują szczyptę popiołu na głowę, jako znak pokuty. Poprzez modlitwę, umartwienie, czyny miłosierdzia utożsamiają się z Chrystusem cierpiącym.
Po Rezurekcji zasiądziemy wszyscy do uroczystego śniadania wielkanocnego, które rozpoczyna się składaniem życzeń i dzieleniem się święconką z koszyczka. Na stołach znajdą się jajka, wędliny, wielkanocne baby i mazurki. Dawniej święciło się wszystkie potrawy przygotowane na śniadanie wielkanocne. Do bogatych gospodarstw przychodził ksiądz, który błogosławił przygotowaną święconkę. Wszyscy domownicy zbierali się przy pięknie nakrytym stole, zastawionym wędlinami, jajkami i ciastami. Biedni mieszkańcy wsi, którzy nie mogli sobie pozwolić na przyjęcie księdza, przygotowane jedzenie przynosili do najbogatszych sąsiadów. Święcenie odbywało się także na wiejskich placach, pod krzyżami i kapliczkami, albo na dworskich dziedzińcach i gankach. Stary zwyczaj mówił, iż wracając z poświęconym koszykiem, należy obejść swój dom trzy razy, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Zabieg ten miał wypędzić złe moce z gospodarstwa. Dawniej uważano, że podczas tak wielkiego święta, jakim jest Wielkanoc, należy jeść pokarm pobłogosławiony. Wierzono także, że spożywanie go w dużych ilościach nie zaszkodzi zdrowiu.
Co ciekawe, do XVIII wieku msze rezurekcyjne odprawiane były o północy, potem świętowano Rezurekcję rano. Do dnia dzisiejszego w wielu parafiach msze rezurekcyjne są odprawiane o poranku. W niektórych parafiach Rezurekcja rozpoczyna się po Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę. Na początku chrześcijaństwa, podczas soboru nicejskiego w 325 r. ustalono, że Wielkanoc będzie się obchodzić po pierwszej wiosennej pełni księżyca przypadającej po 21 marca. Oznacza to, że Wielkanoc wypada pomiędzy 22 marca a 25 kwietnia.
